Vrijwel alle hedendaagse aikidoscholen zijn terug te voeren op een of meer leraren uit de pionierfase. Er zijn vijf belangrijke stromingen in het hedendaagse aikido.
Aikikai-aikido. De Aikikai was de eerste grote aikido-organisatie die werd opgezet, kort na de Tweede Wereldoorlog. Op dit moment is het nog steeds de grootste aikido-organisatie ter wereld. Tot 1974 gaven Kisshomaru Ueshiba, de zoon van de grondlegger, en Koichi Tohei gezamenlijk leiding aan deze organisatie. Tohei sensei was tot 1974 hoofdinstructeur van de hoofddojo van de Aikikai in Tokyo. In die functie was hij verantwoordelijk voor het succes van de Aikikai in de beginjaren en de internationale verspreiding van aikido. Hij maakte diverse reizen naar de Verenigde Staten en Europa. Tohei schreef verder diverse boeken over aikido. In 1974 ging hij verder in zijn eigen organisatie (zie onder).
Shin-Shin Toitsu Aikido. In 1974 begon Koichi Tohei zijn eigen organisatie, de Ki no Kenkyukai (Ki Society). Hij noemde zijn aikidostijl Shin-Shin Toitsu Aikido, aikido in eenheid van geest en lichaam. Buiten Japan wordt deze stroming meestal 'ki-aikido' genoemd. Onze dojo staat in de traditie van het Shin-Shin Toitsu Aikido.
Deze vorm van aikido wordt gekenmerkt door dynamische, vloeiende aikidotechnieken en legt een extra accent op het concept van 'ki', wat wordt getraind met speciaal ontwikkelde oefeningen (inclusief ademhaling en meditatie).
In Europa wordt Shin-Shin Toitsu Aikido onderwezen en verder ontwikkeld door Kenjiro Yoshigasaki sensei, die in Brussel woont en regelmatig trainingen in Nederland verzorgt.
Aikido Yuishinkai is een nieuwe vertakking binnen deze stroming. Aikido Yuishinkai is in 2001 tot stand gebracht door Koretoshi Maruyama sensei, voormalig hoofdinstructeur van de Ki no Kenkyukai. Het doel van Aikido Yuishinkai is het wereldwijd bevorderen van universele waarden en principes van vrede.
Aikibudo. Deze stroming vindt zijn oorsprong in het Yoseikan-budo genoemd van Minoru Mochizuki (1907-2003), een vroege leerling van Ueshiba en tevens een succesvol judoka. Mochizuki heeft niet alleen judo en aikido bestudeerd, maar ook karate en Katori Shinto-ryu, een traditionele school waarin diverse wapentradities worden doorgegeven. Mochizuki heeft eeneft ook samengestelde kunst ontworpen waarin elementen zijn terug te vinden van de diverse kunsten die hij had bestudeerd.
Yoshinkan. Deze school is opgericht door Gozo Shioda (1915-1994) in de vroege jaren 1950. Shioda was een van Ueshiba's beste studenten uit de periode vóór de Tweede Wereldoorlog. Zijn stijl wordt gekenmerkt door effectieve, jujutsu-achtige technieken en een duidelijke lesmethode. Shioda heeft diverse boeken over Yoshinkan-aikido geschreven.
Tomiki-aikido. Deze stijl is ontwikkeld door Kenji Tomiki (1900-1979) en is wél competitief. Tomiki was ook een leerling van judo-grondlegger Kano. Hij ontwikkelde een reeks technieken en regels die het mogelijk maken aikido te beoefenen als een sport. Het wedstrijdelement wordt gebruikt als maatstaf om de voortgang van een aikidoka te meten. Veel aikidoleraren vinden dat Tomiki's ideeën in tegenspraak zijn met de filosofie van de grondlegger, Morihei Ueshiba.